θεοκαταγνώστης

θεοκαταγνώστης, ό (Μ) αυτός που κατηγορεί τον θεό, που αποδίδει ατέλειες στον θεό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + κατα-γιγνώσκω «κατηγορώ»].